Edward Gargulec

Dzisiejszy dzień jest pod znakiem Edwarda, Gargulca Edwarda. Jak każdy porządny gargulec, ten także nie marnował czasu na szkliwienia i inne upiększenia. Jest jakby w kamieniu zaklęty.

Rzeźba powstała jako efekt powtarzanych przez kilka tygodni próśb Kasi i słuchania płyty "Alkimja" Justyny Steczkowskiej przez trzy godziny. Kasia stwierdziła, że jeszcze nigdy nie wyszedł Marcinowi bardziej udany autoportret.

Edward trafił w bardzo dobre ręce Asi.

Edward, pazurzasty, zębaty, z czujnym okiem. Powstał z solidnego
kawałka gliny. Będzie widoczny, nawet jeśli zamieszka pod belką stropową.

W pełnej okazałości prezentuje się właśnie tak. Postawa lekko przykurczona,
ale trzyma się pewnie pazurami.

Zbliżenie profilowe,
głównie na ucho, oko i te wyraźnie mięśnie ramion...

a tu zbliżenie na dziurki w nosie i zniewalający uśmiech...

... i jeszcze jedno - na pazurki, ciut krzywe zębiska i te potężne łuki brwiowe...
Prawie jak żywy, prawda?

Skrzydełka i linia barczystych pleców, w pełnej okazałości. Ogonek może i mały,
ale przecież rozmiar się nie liczy...